Cartas das Heroínas de Ovidio, traducida do latín ao galego por primeira vez, consiste nunha colección epistolar en verso. En total, son 21 cartas de amor escritas e dirixidas aos seus amados polos personaxes femininos da mitoloxía e a literatura. nas que se abordan o olvido, a distancia, o abandono ou a perda.
As Cartas das Heroínas constitúen unha obra peculiar dentro da produción do vate. Preceden inmediatamente a triloxía Amores, Remedia amoris e Medicamina faciei femineae (Afeites para o rostro da muller), e retoman a súa esencia nas Tristia (Tristes) e nas Epistulae ex Ponto (Pónticas).
Esta obra presenta dúas características que poderiamos emparellar coas devanditas obras: o protagonismo da mitoloxía e a súplica polo regreso.
Publio Ovidio Nasón (Sulmona, actual Italia, 43 a.C. – Tomis, actual Constanza, 17 d.C.) foi un poeta latino. Educado nas artes da política, estudou en Roma e completou a súa formación en diversas cidades do mundo grego, pero abandonou a política para dedicarse por completo á poesía, tras herdar a facenda do seu pai.
Tivo numerosas amantes e casou tres veces (con dous divorcios), experiencias que lle servirían para escribir boa parte da súa obra, como Arte de amar, publicada nun volume coa obra Remedios do amor na nosa Colección Vétera. Esta é unha das súas obras máis coñecidas, xunto con As metamorfoses, nas que recolle relatos mitolóxicos do mundo grego adaptados á cultura latina da época.
